توهم و بیماری پارکینسون

پرسش و پاسخ

@Ameli_Office
پرسش:
 

پدر من در حدود ده سال هست که پارکینسون دارند و الان حدود یکسال که دچار توهم می شوند در برخی روزها و برخی ساعات. من در امریکا زندگی می کنم اما پدرم ایران هستند من طی تحقیقاتی که در اینجا انجام دادم اینجا چند سالی هست که برای توهم بیماران پارکینسون داری نوپلازید (پیماوانسرین) تجویز می شود ولی متاسفانه این دارو در ایران موجود نیست. دکتر پدرم در اصفهان براشون داروی کوئتیاپین را تجویز کردند شبی یک چهارم ولی همان شب اول که خوابیده بودند بعد از مصرف یک چهارم دارو دچار کابوس های ترسناک شده بودند و نتونسته بودند بخوابند. خواستم نظر شما را بدونم که آیا امکان دارد که با مصرف این داروی کوئتیاپین بعد از یک هفته بدن به دارو عادت کنه و عوارض دارو مثل کابوس شبانه رفع شود. 
@Ameli_Office
پاسخ:

 

✅ توهم، بویژه توهمات بینایی، از یافته‌های شایع در مراحل پیشرفته بیماری پارکینسون است. بطوریکه بعد از ۲۰ - ۱۵ سال از شروع بیماریشان گذشته باشد تا حدود ۴۰ درصد توهم را تجربه می‌کنند.

 

✅ در برخی بیماریهای مشابه بیماری پارکینسون از همان سال‌های اولیه بیماری، توهم ممکن است بروز کند.

 

✅ هر قدر سن بیمار بیشتر باشد و بویژه اگر اختلال حافظه هم داشته باشد احتمال بروز توهم بیشتر است. مشکلات بینایی و شنوایی نیز احتمال ظهور توهم را بیشتر می کند.

 

✅ برخی عوامل ثانویه مثل عفونت‌ها، از دست دادن مایعات بدن بدلیل تغذیه نامناسب یا مثلاً اسهال و یا بهم خوردن تعادل الکترولیتهای خون، سبب بروز توهم در بیماری که قبلاً مشکلی نداشته می شود.

 

✅ با پیشرفت بیماری افزایش داروهای ضد پارکینسون اجتناب ناپذیر است و توهم از عوارض اکثر این داروها است. احتمال بروز توهم با برخی داروها مثل بی پریدن، تریفن و آمانتادین  و پرامیپکسول بیش از سایر داروهای ضد پارکینسون است. برخی داروهای آرام‌بخش و ضد افسردگی نیز ممکن است سبب تشدید توهم در این بیماری شوند. لذا در صورت امکان پزشک اقدام به کاستن از این داروها، به ترتیب اهمیت می کند تا جایی که سبب تشدید علایم پارکینسونی نشود. بنابراین باید بین شدت توهم و شدت سفتی عضلانی با تنظیم دارویی تعادلی برقرار کرد تا هر دو در حداقل شدت ممکنه باشند.

 

در مواردی که با اصلاح موارد فوق توهم برطرف نشود و توهم نیز غیر قابل تحمل و آزار دهنده باشد می‌توان از داروهای ضد توهم مثل کوئتیاپین، پیماوانسرین و یا کلوزاپین استفاده کرد. پیماوانسرین تنها در امریکا مورد تایید قرار گرفته و استفاده می شود. هر سه این داروها اثرات و عوارض نسبتأ مشابهی دارند. کلوزاپین کمتر از دو داروی دیگر سبب تشدید علایم پارکینسون می شود ولی بدلیل عوارض خونی کمتر استفاده می شود. خواب آلودگی و گیجی و منگی و خطر زمین خوردن از عوارض شایع این داروها است. 

 

✅ از مشکلات دیگر بیماری پارکینسون انواع مختلف اختلال خواب است. کابوس‌های شبانه همراه با رفتاری‌های تهاجمی در خواب از این جمله است. گاهی اوقات داروهای آرامبخش سبب تشدید این مشکل می شوند که کاستن از دارو تا حد امکان توصیه می شود. برداشتن وسایل آسیب رسان از اطراف تخت بیمار، تخت پایه کوتاه برای کاهش خطر سقوط بهتر است. صدا کردن یا لمس بیمار و گفتن کلماتی ساده مثل اینکه بخواب گاهی سبب آرامش بیمار می شود. در نهایت داروهایی مثل کلونازپام و ملاتونین سبب تخفیف این اختلال می شود.

 

www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

@DrAmeli             راه ارسال سوال